Auteur: Marianne Montijn
‘Woensdag, 20 maart, was het zes maanden geleden dat Erwin Olaf overleed. Op dezelfde datum begon de lente. Na dit donkere en koude halfjaar leek het ons een perfecte gelegenheid om een grafmonument voor hem te plaatsen’, schrijft de familie. Het plaatsen gebeurde samen met ‘Erwins dierbare vrienden en familie’.
Het graf is verder aangevuld met ‘prachtige, kleurrijke bloemen waar hij zo van hield’. Op de steen staat de tekst ‘bonum diem habeas’, dat Latijn is voor ‘heb een mooie dag’. Olaf ligt begraven op begraafplaats Sint Barbara in Amsterdam. Het graf ligt aan de linkerzijde van het hoofdpad, aldus de familie.
Erwin Olaf overleed in september vrij onverwacht op 64-jarige leeftijd. Een paar weken daarvoor had hij een longtransplantatie ondergaan. Hij kreeg grote bekendheid met zijn geënsceneerde fotografie. Ook zijn foto’s van koning Willem-Alexander, koningin Máxima en hun kinderen zijn zeer bekend.
Het is niet meer zo dat alleen gelovigen komen voor de eucharistieviering.
Iedereen is welkom.
U kunt uw dierbare herdenken door deel te nemen aan de eucharistieviering in de kapel van Sint Barbara. Maar ook door het branden van een kaarsje in de kapel voor de eucharistieviering of na afloop hiervan.
De eucharistieviering start om 10.00 uur en is rond 10.30 uur afgelopen.
Voor alle aanwezigen is er vanaf 10.30 uur koffie in de koffiekamer van de kapel.
Uniek, open, intelligent, kleurrijk, lief. Het zijn enkele woorden die vallen op de uitvaart van Paul, die in april overleed. Niemand wist hoeveel man er naar de uitvaart zouden komen, maar het zaaltje zit vol. Speeches, muziek, foto’s, alles komt voorbij op de door de gemeente betaalde uitvaart.
Een groep buurtbewoners, personeel van een supermarkt op de Westerstraat waar hij vaak kwam en barmannen van zijn stamkroeg. Iedereen heeft zijn of haar eigen herinnering aan ‘de paradijsvogel’ van de buurt. Met haar van drie meter lang was Paul dan ook een opvallende verschijning.
Er werd vol lof over Paul gesproken. Hij stond bekend om de vele complimenten die hij gaf aan buurtgenoten. Wat hem ook typeerde was dat hij nooit om geld vroeg of een druppel alcohol dronk. Veel mensen dachten dat hij dakloos was, maar Paul had van iemand in de buurt onderdak gekregen.
Paul kwam nooit met lege handen aan. Van torretjes tot geplukte bloemen of steentjes, hij droeg altijd een mini-expositie bij zich. “Hij zag schoonheid in alles en elke keer was het een verrassing waar hij weer mee zou komen. Dat gaf heel veel sjeu aan de Jordaan.”
Bron: nhnieuws.nl/amsterdam. Door Kiki Bosman
